17½ vs 10½

Mijn liefde voor golf is groot. Dat blijkt. De bijna surrealistische overwinning van Valverde op het WK wielrennen heeft het nèt niet gered in deze ‘deschel.com’. Andere mooie sportbelevingen van dit weekend zijn ook gesneuveld. Er is namelijk maar één evenement dat er voor mij echt uitsprong. The Ryder Cup! Namens de Verenigde Staten, die dit prestigieuze toernooi voor het eerst in 25 jaar op Europese bodem hoopten te winnen, kwam legende Tiger Woods opnieuw in actie. Aangevuld met een op papier ijzersterk team van topfavorieten moest het op Golf National onder de rook van Parijs gaan gebeuren. Echter Europa won. De underdog, en hoe! Met 7 punten verschil werden de spelers uit de VS gedeclasseerd.

‘Wie zegt dat golf saai is, had vandaag hier eens moeten kijken naar de dolzinnige vreugde’, aldus de Europese teamcaptain Thomas Bjorn.

De Ryder Cup is het belangrijkste toernooi voor topgolfers om in teamverband te kunnen spelen. De wedstrijd wordt om de twee jaar gehouden, om de beurt in de Verenigde Staten en Europa. De kleine gouden beker waar om wordt gestreden is genoemd naar de organisator van het eerste toernooi in 1927, de Brit Samuel Ryder. De deelnemende spelers worden door de captain van iedere ploeg geselecteerd op basis van hun prestaties tijdens het voorbije seizoen. De captain kent ook drie wildcards toe. Voor iedere gewonnen partij krijgt het team een punt. Bij een gelijkspel krijgt men ieder een half punt. Op vrijdag worden er ’s ochtends vier fourballs gespeeld (twee tegen twee, iedereen speelt individueel en per hole telt de beste score van het team) en ’s middags vier foursomes (twee tegen twee, waarbij men om en om met dezelfde bal moet slaan) en zaterdag wordt dezelfde formule gehanteerd (vier fourballs, vier foursomes). Zondag worden de afsluitende twaalf singles (1 tegen 1) gespeeld. Alle wedstrijden gaan over 18 holes en het speltype is matchplay (het gaat niet om de laagste score na 18 holes maar wie de meeste holes wint).

Zelf heb ik National een aantal keer mogen spelen. Een fantastische baan. Ideaal voor een pot matchplay waarbij vechtlust en mentale weerbaarheid een nog belangrijker onderdeel vormt. En dat heb je nodig op deze baan. De slot holes 15, 16, 17 en 18 zijn echte ‘do or die’ holes. Waterrijk. Een prachtige lay-out. Zeker holes waar je als speler een verschil kunt maken. Je mentale weerbaarheid moet tonen. Terug kunt komen uit een verloren positie. Rondom alle greens zijn verhogingen gemaakt. Natuurlijke tribunes. National is daardoor een echte ‘stadium course’. Duizenden toeschouwers kunnen plaatsnemen op deze heuvels en juichen de golfers hartstochtelijk toe. Bij een score galmt het geluid over de baan. Het rolt als het ware over de heuvels naar het achterland. Een motivator. Als speler voel je dat je teamgenoot aan een hole wint. Voeg daaraan toe het groepsgevoel. De identificatie met het Europese of Amerikaanse team. Echt een andere beleving dan ‘een standaard’ golftoernooi. Dit is de Ryder Cup.

De klap van het verlies komt hard aan in het Amerikaanse kamp. Dit was een kampioensteam, misschien wel de sterkste samenstelling ooit. Sinds 1993 heeft men niet meer kunnen zegevieren op Europese bodem. De magnitude hiervan, hoor ik je denken? Groots. Vergelijk het met een Real Madrid uit Europa dat al 25 jaar niet op Amerikaanse bodem van de Amerikaanse voetbalploeg kan winnen. Golf is de meest beoefende sport in Amerika. Big business. En in de Amerikaanse sportcultuur willen ze winnen. Willen ze de beste zijn, vooral in sporten die er voor hun toe doen. Basketball, ijshockey, honkbal, maar zeker ook golf. Met Woods als ultiem icoon. De man van hoge pieken en diepe dalen. Van ‘the American dream’. En laat net de allerbeste golfer van de wereld, de aller slechtst presterende zijn in het Amerikaanse team. Tiger wist geen van zijn 4 wedstrijden te winnen.

Dat in tegenstelling tot het Europese team. Het team dat aantrad met meerdere rookies die een uitermate goede prestatie neerzette. Alle spelers wisten punten binnen te slepen voor het team met Tommy Fleetwood als één van de uitblinkers. Fleetwood won in de duo sessies al zijn wedstrijden en bracht hiermee 4 punten binnen voor het team. Hij deed dit samen met de Italiaan Francesco Molinari. De absolute vedette aan Europese zijde. De winnaar van het Brits Open maakte uiteindelijk het beslissende punt in de singles op zondag. Met fantastisch spel domineerde hij het gehele toernooi. Het was puur genieten voor de buis.

Ik word vaak aangesproken op mijn liefde voor golf. ‘Ouwe lullen sport’. ‘Het is eigenlijk een spelletje’. ‘Saai om naar te kijken’. Ik nodig iedereen uit om een keer een matchplay wedstrijd te spelen. Een driver slaan op de 18e terwijl je weet dat dit je laatste kans is om de wedstrijd te doen kantelen. Een putje maken van 1 meter wetende dat je hiermee een punt kunt binnenhalen. Talent, techniek, routine, ervaringen. Alles telt op zo’n moment om te leveren als sporter. ‘Wie zegt dat golf saai is, had vandaag hier eens moeten kijken naar de dolzinnige vreugde’, aldus de Europese teamcaptain Thomas Bjorn. Hij slaat de spijker op zijn kop. Golfers zijn topatleten. Golf is big business. Een zeer professionele sport, waarbij trainingsarbeid van 7 uur per dag meer regel dan uitzondering is. Fysiek en vooral mentaal moeten huidige spelers topfit zijn. Als je dat allemaal laat samenkomen in een strijd tussen de beste spelers in de wereld. In twee teams met historie. Tienduizenden bezoekers die hartstochtelijk meeleven. Dan heb je één van de grootste sportbelevingen op deze aardbol.