Een beslissend moment

Na nog geen halve ronde plaatste Mathieu van der Poel zijn versnelling. De rest van de renners tijdens de veldrit in Ruddervoorde kon geen antwoord geven. Vanaf dat ene moment was deze superprestigecross beslist. Halverwege had onze Europese kampioen zijn voorsprong al uitgebouwd tot een halve minuut, en op twee ronden van het einde zelfs een minuut. Het enig hachelijke moment was eigenlijk de eerste scherpe bocht na de start. Traditioneel in Ruddervoorde, een begrip en klassieker in veldritland, komen renners hard op deze bocht aangereden en willen dan nog weleens vallen. Ook nu was dat het geval. Mathieu kwam ongeschonden uit de strijd om vervolgens met die ene versnelling de wedstrijd naar zijn hand te zetten. Eentonig of saai? De wedstrijd in ieder geval beslist.

In die saaiheid zit ook namelijk iets moois verweven.

In de zesde minuut werd door een charge van Feyenoord verdediger St. Juste de Klassieker beslist. Voetbalkraker Ajax – Feyenoord stond voor het eerst dit seizoen op het programma. Na interventie van de videoscheidsrechter werd een gele kaart omgezet naar een terecht rode door een grove tackle op de benen van zijn Ajax opponent. De beleving van de Klassieker was daarmee voor het publiek wel voorbij. Een echt spektakelstuk bleef namelijk uit. Met 10 man spelen in de Arena tegen een in vorm zijnde tegenstander is een recept tot verlies. De Amsterdammers wisten de vrije man ieder keer te vinden en bouwden vakkundig een voorsprong uit naar 3-0. Knap. Een paar speldenprikken daargelaten had Feyenoord niets in de pap te brokkelen. In de 6e minuut was het vonnis al voltrokken. Monotoon of vervelend? De wedstrijd in ieder geval beslist.

Van de start naar de eerste bocht op het circuit Autodromo Hermanos Rodriguez is het ongeveer 890 meter. Met vier auto’s breed kwamen de racers af op deze smalle curve. Verstappen trapte het laatste op de rem en verzekerde daarmee dat hij de leiding nam vanaf de eerste startrij. De voorsprong die hij vervolgens bijeen wist te rijden, zegt genoeg over zijn kwaliteiten. Verstappen was ondanks zijn motorzorgen in de slotfase een klasse apart en trok volkomen verdiend aan het langste eind. Mexico werd opnieuw ‘Maxico’. Voor het tweede jaar op rij pakte Verstappen hier een overwinning en brengt zijn totaal nu op 5 GP-zeges. Slaapverwekkend of langdradig? De wedstrijd in ieder geval beslist.

Zie de schoonheid van de actie. En de inspanning om dat beslissende moment te converteren in winst.

Dat ene beslissende moment maakt voor menig toeschouwer de rest van de beleving doodsaai. Verstappen en Van der Poel hebben we bijna niet meer in beeld gezien. Geen mooie inhaalacties of gevechten in de baan. Het grote publiek ervaart dus een soort van optocht of verplicht nummer totdat de sporter de finish bereikt. Voor mij als sportfanaat hebben die momenten juist een enorme aantrekkingskracht. In die saaiheid zit ook namelijk iets moois verweven. Er zat een venijnig zandklimmetje in het veldrit parcours, waar elke renner afstapte. Mathieu probeerde elke ronde de top te bereiken zittend op zijn fiets. Hij etaleerde zijn fietsbeheersing en elke ronde reed hij verder die berg op. Zo hield hij focus en uitdaging in een anders eenzame race. Verstappen deed niet anders. Als je na die eerste bocht nog 70 ronden te gaan hebt, focus je jezelf door kleine doelen te stellen. Een wedstrijd in de wedstrijd. Dat kan een rondetijd zijn of dat zandklimmetje. Wat voor ons toeschouwers er aan de oppervlakte oninteressant uit ziet, is voor een sporter in zo’n positie juist zijn grootste valkuil. Verlies van focus, ‘in slaap sussen’ kan direct leiden tot een onherstelbare fout. Het verlies van de wedstrijd die je in je greep hebt.

Memorabele momenten zijn er altijd in de sport. Iedereen herinnert zich ‘de hand van God’ door Diego Maradona met zijn goal tegen Engeland op de wereldkampioenschappen voetbal. Het “hij staat, hij staat” bij de gouden oefening van Epke Zonderland. Iconische, ontroerende momenten. Denk eens aan het afscheid van Marco van Basten van het publiek van AC Milan of opnieuw pluisje met zijn warming up in het stadion van Napoli op ‘life is life’. Of pijnlijke momenten. De wissel van Sven Kamer op het ijs van Richmond voor zijn olympische 10 kilometer. Misschien zijn beslissende momenten niet altijd van dit legendarische niveau. Maar saai? Zeker niet. Zie de schoonheid van de actie. En de inspanning om dat beslissende moment te converteren in winst.